ZAPORA PRZECIWPOWODZIOWA W JARNOŁTÓWKU:
(15,4 m wysokości i około 50 m długości, pojemność zbiornika około 2,25 mln m3)
Z 1909 roku pochodzi (zaprojektowana w 1906 roku) zapora przeciwpowodziowa na Złotym Potoku, którą ufundowała cesarzowa Prus Wiktoria Augusta (po najstraszliwszej powodzi 10 i 11 VII 1903 roku na skutek długotrwałych deszczy), a zbudowali Włosi. Otwarcie nastąpiło 27 października 1909 roku.
Przegradza ona zwężoną w tym miescu dolinę rzeki w pobliżu granicy państwa. To własnie na tym odcinku pomiędzy granicą, a zaporą wypłukiwano przed laty złoto z aluwiów.
Podczas normalnej eksploatacji zapora nie piętrzy wody. Zamyka się ją tylko w czasie wysokiego stanu wody. Zły stan techniczny zapory i groźbę katastrofy pokazała powódź w lipcu 1980 roku. Woda przesiąkała przez szczeliny, istniała groźba zawalenia. Ewakuowano mieszkańców zagrożonej okolicy i dzieci przebywające na koloniach. Do tragedii nie doszło. W następnych latach przeprowadzono gruntowny remont i być może dlatego, podczas powodzi w lipcu 1997 roku zapora zapewniła bezpieczne spiętrzenie wód powodziowych prawie do maksymalnego poziomu (znacznie ponad 14m) co uchroniło Jarnołtówek i poniżej leżące miejscowości przed groźniejszymi skutkami powodzi lub wręcz katastrofalnym zatopieniem. Strat powodziowych nie dało się jednak w 100% uniknąć - wieś ucierpiała.
Komentarze (5)
Dodaj komentarz